Μια παλιά καλή φίλη, η Αγγελική, μου είχε κάποτε μια απλή, αλλά πολύ σοφή κουβέντα. «Η ζωή τα φέρνει όλα …
τούμπα φίλε μου, ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει». Αν και χαράχτηκαν βαθιά μέσα μου τα λόγια της, ήθελα πολύ να διαψευστεί. Μου ήταν αδιανόητο να φανταστώ ότι φίλοι-κειμήλια, γυναίκες-ψυχάρες, θα μπορούσαν ποτέ να φανερώσουν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο.
Καλώς ή κακώς, η ανάγκη που έχει ο άνθρωπος να επενδύσει στην ανθρώπινη σχέση είναι αυτή που τον κάνει να συμπαθεί, να αφήνεται και να πιστεύει στον συνάνθρωπο του. Έστω λοιπόν και αν αυτός δεν έχει την καλύτερη δυνατή συμπεριφορά, δικαιολογούμε κάποια πράγματα, καθώς από τη φύση μας είμαστε φτιαγμένοι για να πιστεύουμε και όχι για να αμφισβητούμε. Η αναβίωση όμως σειράς ίδιων περιστατικών από τότε μέχρι τώρα, δικαίωσε τα λόγια της παλιάς φίλης με τον πιο εμφατικό τρόπο.
Πολλοί άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας, νομίζοντας και οι ίδιοι ότι μας αγαπούν. Άλλοι, χειρότεροι από τους προαναφερθέντες, πουλάνε αφοσίωση, με σκοπό να εισπράξουν κάτι από τη λάμψη μας. Δεν είναι εύκολο να τους καταλάβεις, γιατί για αρκετό καιρό δεν προκύπτουν ανακολουθίες στις κουβέντες και τις πράξεις τους. Στις ερωτικές σχέσεις υπάρχει πάντα η εξήγηση για μια μελλοντική ανακολουθία. Η μοναδικότητα μας είναι αυτή που πολλές φορές μας στέλνει στο …κανάβατσο. Το ότι στην ερωτική ζωή κάποιων χωράει μόνο ένας σαν εσένα, είναι αυτό που πολλές φορές εχθρεύεται την αιωνιότητα σ΄αυτές τις σχέσεις . Σε φιλικό επίπεδο όμως που δεν υπάρχει περιορισμός, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Η αλλαγή προς το χειρότερο στη συμπεριφορά κάποιων προς εσένα, καταδεικνύει ότι απλά συνυπήρξες μαζί τους όσο τους βόλευε.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον «υπερβάλλοντα» εκνευρισμό ενός πολύ αγαπημένου προσώπου «Αποφάσισε επιτέλους, αυτός είναι καλός ή κακός;» Έλα ντε, καλός ή κακός; Είχε δίκιο, αλλά τι φταίω εγώ όμως που οι άνθρωποι αλλάζουν και μάλιστα προς το χειρότερο; Στην πραγματικότητα, δεν αλλάζουν, απλά …φανερώνουν τη μάσκα που έκρυβαν.
Ένα πράγμα δεν αλλάζει στη ζωή, η αγάπη. Η πραγματική αγάπη!
Αυτή δε μετριέται με λόγια, ούτε με θελήματα κλητήρα.
Όπως πολύ σωστά επισημαίνουν τα λόγια του Ομάρ Καγιάμ, η αγάπη μετριέται με ό,τι απαρνείται κανείς για χάρη της, ακόμα και την ίδια την αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου